Ze zijn het cement van de samenleving: de duizenden verenigings- en clubmensen, die zich het hele jaar door belangeloos inzetten. Veelal opereren ze op de achtergrond. Vaak zijn ze onzichtbaar, maar altijd onmisbaar. HALLO Horst aan de Maas richt de pijlen op deze vrijwilligers, waarvan iedere club, stichting en vereniging er eigenlijk te weinig heeft. Wie zijn deze mensen en waarom zetten ze zich belangeloos in? Deze week vertelt Carmen Cox (50), als vrijwilliger actief bij muziekvereniging Sint-Caecilia in America, over haar taken en drijfveren.
Als klein meisje van 11 jaar vond Carmen al haar weg naar de muziekvereniging. Bewapend met haar bugel maakte ze onder andere samen met haar vader en zus iedere week met veel plezier muziek. “Op mijn 15e kwam de dirigent naar mij toe en hij vertelde me dat ik misschien beter zou passen bij een trompet”, vertelt Carmen over het moment dat ze van instrument veranderde. Maar wat niet veranderd is, is dat ze dit nog altijd met heel veel plezier doet.
Vrijwilligerswerk
Inmiddels is Carmen, naast trompettist, ook al zeven jaar onderdeel van het bestuur van de muziekvereniging, maar ervaring als vrijwilliger heeft ze al op heel veel plekken opgedaan. “Vroeger heb ik onder andere in de oudercommissie van Peuterzalen Horst aan de Maas gezeten, het volleybalteam van mijn dochter gecoacht en zitting genomen in de jeugdcommissie van de tennisclub.” Het mag duidelijk zijn dat Carmen een bezige bij is en dat ze dus ook graag bij Sint-Caecilia haar steentje wil bijdragen. Zeven jaar geleden werd ze gevraagd voor het bestuur. Na begonnen te zijn in jeugdbegeleiding bekleedt Carmen sinds zo’n drie jaar de rollen van vicevoorzitter en penningmeester. “Ik ben werkzaam in de financiële wereld, dus het penningmeesterschap is een rol die ik erg leuk vind.”
Terug naar Rowwen (Christiaan) Hèze
“Een rol als penningsmeester is veel breder dan sommige mensen soms denken”, vertelt Carmen. Zo maakt ze onder andere onderdeel uit van de projectgroep die zich bezig houdt met het organiseren van de theaterproductie ‘Terug naar Rowwen (Christiaan) Hèze’. Tijdens deze theatervoorstelling wil de muziekvereniging klassieke muziek toegankelijker maken voor het grote publiek. “Veel mensen denken bij klassieke muziek aan oubolligheid. Wij willen laten zien dat klassieke muziek heel prachtig, maar tegelijkertijd niet oubollig kan zijn.” Het plan van een theatervoorstelling werd geboren uit een idee van een jong lid van de verenging. “Zij vertelde dat het haar leuk leek om met de fanfare het theater in te gaan en daar het verhaal van Rowwen (Christiaan) Hèze te vertellen. Een verhaal over de man die hier in ons dorp gewoond heeft. Uiteindelijk pitchte ze haar idee tijdens een bestuursvergadering en iedereen was direct enthousiast.” Inmiddels is Carmen samen met de projectgroep al twee jaar druk bezig met de organisatie. “Het is een serieuze en professionele productie geworden. We hebben een regisseur in de hand genomen, we hebben castingrondes gehouden om acteurs en actrices te regelen en zelf zijn we druk bezig met de muziek.” Ook heeft de vereniging een sociale werkplaats benaderd voor het produceren van kunst voor in de foyer. “Het is geweldig om hier met iedereen aan te werken. Ik krijg er ontzettend veel energie van om dit samen te doen.” Uiteindelijk moeten de voorbereidingen op 17 en 18 november tot een climax komen tijdens de twee voorstellingen in de schouwburg in Venray. “Ik ben ervan overtuigd dat we een prachtige voorstelling gaan neerzetten over het leven van Rowwen (Christiaan) Hèze.”
Inzamelingsacties
Om grote projecten, zoals hierboven beschreven, te kunnen financieren, zijn er natuurlijk acties nodig om geld in te zamelen voor de vereniging. Ook uit deze acties haalt Carmen heel veel plezier. “Grote projecten organiseren is natuurlijk heel leuk, maar ook de inzamelingsacties zorgen voor veel voldoening. Bij bijvoorbeeld onze potgrondactie, waarbij we langs de deuren gaan op potgrond te verkopen, zie je de wat oudere mensen ontzettend blij zijn met onze komst zodat ze zelf niet naar de winkel hoeven om zo’n zware zak potgrond te halen. We doen deze actie uiteraard om geld in te zamelen voor de vereniging, maar je bent ook écht van waarde voor de oudere kopers.” Daarnaast heeft de vereniging ook een crowdfundingsactie op touw gezet voor de theaterproductie. “Deze loopt nog altijd en het is spannend om te volgen hoe dit zich ontwikkelt.”
Saamhorigheid
“Ik denk dat 100 procent van het orkest ook vrijwilliger is bij de vereniging”, vertelt Carmen over de saamhorigheid binnen Sint Caecilia. “Iedereen draagt zijn of haar steentje bij. Van bomen aanbinden tot tappen bij het ‘Rowwen Hèze Slotconcert’ en van stemmen tellen bij de Provinciale Statenverkiezingen tot onze jaarlijkse potgrondactie, iedereen is begaan met de vereniging.” Voor Carmen is dit een van de mooiste aspecten van een vereniging. “Een vereniging is voor mij een plek waar mensen samen komen en ze maar één ding willen, gezellig samen zijn en in ons geval samen muziek maken. Het is mooi om te zien dat onze leden daar allemaal een stapje extra voor willen zetten.” Ze is dan ook heel blij dat ze onderdeel mag zijn van zo’n gezellige en solidaire organisatie. “Het super belangrijk dat het samen gebeurt. Je doet het niet alleen, je doet het met iedereen samen en het is prachtig om te zien hoeveel vrije uren iedereen erin steekt.”
Uitdagingen
Carmen hoopt nog jaren actief te blijven in het bestuur van Sint-Caecilia. “We zijn nu bezig met heel leuke en grote projecten en dat is superleuk. We hebben namelijk ook moeilijkere tijden gehad tijdens de coronatijd.” Tijdens deze periode hadden Carmen en het bestuur de lastige taak om de vereniging interessant te houden ondanks de beperkte fysieke ontmoetingsmogelijkheden. “We hebben online quizzen op touw gezet, gedeelde repetities geregeld en veel gedaan om de zichtbaarheid en betrokkenheid van de vereniging op niveau te houden.” Dat was geen eenvoudige periode, maar Carmen is heel trots op hoe ze dit met de hele vereniging gedaan hebben. De huidige uitdaging ligt, zoals bij zoveel verenigingen, in de terugloop van jeugdleden. “Zoals je bij elke vereniging merkt, neemt de hoeveelheid jeugdleden de laatste jaren flink af. We zijn druk bezig om hier een ommekeer in te bewerkstelligen. We komen op scholen, proberen samen te werken met vergelijkbare verenigingen buiten de dorpsgrenzen en met projecten zoals ‘Terug naar Rowwen (Christiaan) Hèze’ proberen we vooral de jeugd te enthousiasmeren.” En dat laatste lijkt in ieder geval zijn vruchten af te werpen, want het meest enthousiast voor de theatervoorstelling zijn toch echt de jeugdleden van Sint-Caecilia.
