Jongerencentrum OJC Niks viert aankomend weekend haar 30-jarig bestaan. Sinds 1993 is het hier een komen en gaan van jongeren die willen genieten van muziek en die samen dingen willen ondernemen op een plek waar iedereen echt zichzelf kan zijn. Echter komen ook de ‘oudere jongeren’ nog regelmatig langs voor de gezelligheid. Leon van Lier (55), voorzitter van 1999 tot 2006, en zijn dochter Elle (26), vrijwilliger sinds 2015 en tegenwoordig actief in het bestuur, vertellen meer over dertig jaar OJC niks.
“Vroeger hadden we de ZOPO: Zuipen Onder Primitieve Omstandigheden, maar toen deze sloot was er niks meer te doen voor de jeugd”, vertelt Leon over wat hij weet van de oprichting van OJC Niks. “Met behulp van een protestmars onder leiding van de destijds nog niet zo bekende Heideroosjes, werd de gemeente overtuigd en kreeg men in 1993 de sleutel van een eigen jongerencentrum. Zowaar was er vanaf dat moment in plaats van niks wél weer wat te doen voor jongeren. De naam OJC Niks was daarmee geboren.” Hoewel Leon zelf nog niet betrokken was tijdens deze oprichting, werd hij daarna wel snel gepolst. “Ik werkte in 1999 als leider bij Jong Nederland en toen werd mij gevraagd of ik voorzitter wilde worden bij OJC Niks.” Leon had hier wel oren naar en na één avondje kijken was hij meteen verkocht. “Ik kwam terecht in een warm bad en wist meteen dat ik hier wilde blijven.”
Generaties
In de jaren die volgden was Leon dan ook vaak te vinden binnen de muren van het jongerencentrum en dat betekende automatisch dat ook zijn kinderen vaak mee mochten. Ondanks het warme bad was de kleine Elle niet direct superenthousiast. “Ik weet nog goed dat Elle een jaar of 12 was en dat ze zei dat ze nooit bij OJC Niks zou gaan. Vervolgens kreeg ik enkele jaren later ’s nachts een berichtje met ‘papa, ik ben vrijwilliger geworden bij OJC Niks’”, vertelt Leon lachend. Als kind maakte Elle dus al kennis met OJC Niks, maar de echte liefde ontstond later. “Op een dag vroeg een vriendinnetje of ik mee wilde naar OJC Niks en toen vond ik het meteen heel leuk”, vertelt Elle. “Ik voelde me direct thuis en merkte dat dit de mensen waren waar ik graag mee om wilde gaan.” Al snel werd Elle dan ook vrijwilliger waarmee ze dan toch haar vader achterna ging. Dit voorbeeld van Leon en Elle is echter niet uniek. “Je ziet dat, naarmate de eerste generatie vrijwilligers ouder wordt en kinderen krijgt, steeds meer kinderen van oud-vrijwilligers de weg naar OJC Niks weten te vinden. Het is mooi om te zien dat die passie van ouder op kind wordt doorgegeven”, vertelt Elle.
Jezelf zijn en jezelf ontwikkelen
Eén van de belangrijkste redenen waarom mensen zich zo snel thuis voelen bij OJC Niks is volgens Elle duidelijk. “Je kunt hier echt jezelf zijn en jezelf ontwikkelen op de gebieden die jij belangrijk vindt. Zo kwam Mart hier als 15-jarige jongen binnen en is hij inmiddels tien jaar verbonden met ons jongerencentrum. In die tijd heeft hij hier naar eigen zeggen van alles geleerd. Van poetsen tot vrienden maken en van bier drinken tot organiseren.” Dat OJC Niks dus voor iedereen als een warm bad voelt, geeft ook aan dat de passie bij de vrijwilligers groot is. “De mensen hier zijn echt de ultieme vrijwilligers, die alles met passie doen. Dat komt ook omdat je mag doen wat jezelf wilt. Er zijn natuurlijk regels, maar iedereen heeft de vrijheid om de dingen te gaan doen die hij of zij leuk vindt”, legt Leon uit.
Hoogtepunten
Leon en Elle zijn samen inmiddels ruim vijftien jaar actief betrokken geweest bij OJC Niks en dat betekent dat vader en dochter ook de nodige hoogtepunten hebben meegemaakt. “Het is natuurlijk geweldig om grote dingen te organiseren, zoals een Nikspack festival of de verschillende jubilea. Dan ben je wel trots wat je met z’n allen hebt neergezet”, delen Leon en Elle hun mening. Echter zijn ze het er ook over eens dat de échte hoogtepunten vaak in de kleinere momenten zitten. “Ik weet nog goed dat Krezip hier heeft opgetreden, nog voordat de band heel bekend werd. Ze zaten hier destijds backstage wat te eten en hoorden toen ineens hun eigen nummer op de radio. Ze waren superenthousiast en renden zelfs naar buiten om mensen te vertellen dat ze op de radio waren. Als je dan ziet wat ze daarna bereikt hebben, zijn dat wel speciale momenten”, vertelt Leon. De grote artiesten zijn dus leuk, maar een podium bieden aan de opkomende bands is stiekem nog net waardevoller. “We hebben ook meermaals Racoon op bezoek gehad in zijn beginjaren.”
Dertig jaar Niks festival
Dit jaar bestaat het jongerencentrum dus dertig jaar en dat laten ze bij OJC Niks niet zomaar voorbij gaan. “In het weekend van 12, 13 en 14 mei organiseren we een driedaags festival waar iedereen gratis kan komen genieten van de leukste bandjes en andere leuke artiesten. We hebben ons terrein opgedeeld in drie stages, dus er is genoeg keuze”, vertelt Elle, die al sinds september bezig is met de voorbereidingen. “Zo’n festival zelf is leuk, maar de voorbereidingen zijn minstens zo tof. Zeker de laatste twee weken, wanneer we alles moeten opbouwen, ben je hier volle dagen mee bezig. Het is geweldig om daar met z’n allen samen aan te werken.” Tijdens het festival zullen vooral artiesten uit de regio hun kunsten komen vertonen, maar ook enkele grotere namen buiten de gemeente. “Zo komt bijvoorbeeld DJ St. Paul, die ook in een vol Tivoli zijn muziek heeft laten horen, weer langs. Hij vindt de sfeer hier echt leuk”, vertelt Elle trots. Naast muziek is er ook ruimte voor een Kilosale op de zaterdagmiddag. “Vanaf 15.00 uur kunnen mensen dan tweedehandskleding komen kopen.” Tenslotte vindt er op zondag nog een unicum plaats. “De OJC Niks All Star Band gaat zondag furore maken in de zaal. Deze band bestaat uit alleen maar (oud-)vrijwilligers van OJC Niks en zij gaan allemaal nostalgische nummers ten gehore brengen. Voor iedereen zal er iets herkenbaars tussen zitten”, vertelt Elle. Ook zal er tijdens dit optreden nog een verrassing plaatsvinden, maar daar wil Elle niet verder over uitweiden. “Nee, ik ga geen tipje van de sluier oplichten, maar er gaat zeker nog iets leuks gebeuren.”
Tekst: Casper Keijsers
