Deze creatieve klusvrouw is het liefst de hele dag met haar handen bezig. Of het daarbij gaat om het monteren van meubilair, betegelen van een muurtje, het uitvoeren van reparaties óf het in elkaar draaien van een heerlijk gerecht in de keuken: het maakt voor haar weinig verschil. Ze is een aanpakker die zich moeiteloos staande weet te houden als het op techniek aankomt. De sector die doorgaans het domein is van mannen, maar waarin ze tegenwoordig haar eigen onderneming heeft. Na negen jaar in Utrecht gewoond te hebben, streek ze dit voorjaar weer neer in de gemeente waar ze werd geboren. Deze week wordt Lisa Janssen (30) uit Lottum geplukt.
Creativiteit heeft altijd al een belangrijke rol gespeeld in het leven van Lisa. Na het afronden van haar middelbare school ging ze daarom logischerwijs op zoek naar opleiding waarin ze haar ei kwijt kon. De keus viel daarbij op het SintLucas college in Boxtel. Daar waar talenten worden klaargestoomd voor een carrière in de creatieve industrie. Het bleek al gauw de perfecte stap. “Daar gingen mijn ogen open”, vertelt ze. “Ik kon er m’n creativiteit kwijt en mijn eigen ding doen. Ik leerde er voor het eerst mensen kennen uit andere streken en windrichtingen. Er ging letterlijk een nieuwe wereld voor me open.”
Diep van binnen wilde Lisa, die is geboren en getogen in Broekhuizen, eigenlijk op het Dendron College al een technische richting kiezen, maar iets hield haar tegen. “Ik was handig en creatief, maar een klas met alleen maar jongens zag ik niet zo zitten. Dat was echt een ‘leeftijdsdingetje’. Ik zat vol onzekerheden en aannames”, blikt ze terug.
Kleine omweg
“Daarom was SintLucas een logische stap voor me. Daar werd je het eerste jaar heel breed opgeleid. Ik koos uiteindelijk voor een opleiding als decoratieschilder.” Achteraf is ze blij met de kleine omweg die ze nam. “Het pad dat ik bewandeld heb, heeft me heel erg geholpen in mijn persoonlijke ontwikkeling. Daardoor sta ik nu veel sterker in mijn schoenen.” Toch was het nog best een dingetje, toen ze tijdens een stage decoratieve schildertechnieken leerde en zichzelf voor het eerst in typische schildersoutfit hees. “Voor het eerst zat ik met een schildersbroek aan in een werkbus richting een opdracht, dat was best eventjes spannend. Maar wat was het ontzettend leuk”, zegt ze met een lach. Het smaakte voor Lisa naar meer. Ze besloot door te studeren en haar horizon verder te verbreden. “Ik wilde meer, veel meer.”
Niet altijd makkelijk
Lisa werd aangenomen op de theaterschool in Utrecht, waar ze zich specialiseerde in kostuum- en decorontwerp. “Dat sloot perfect aan op wat ik wilde. Daar had je tal van werkplaatsen en grote zaagtafels. Hoe vet is dat”, lacht ze. Ze ging op kamers in de Domstad, waar er wederom een nieuwe wereld voor haar openging. Er was slechts één aspect dat die keus bemoeilijkte. Haar relatie met Joep. “We kregen verkering toen ik in de afrondende fase van mijn opleiding op SintLucas zat. Hij komt uit Lottum, maar we leerden elkaar niet kennen tijdens het uitgaan in de regio zoals je misschien zou verwachten. Ik leerde hem via-via kennen. Ik kwam achter het bestaan van Joep en vond hem eigenlijk wel interessant”, zegt ze met een glimlach. “Inmiddels zijn we al elf jaar samen. Toen ik op kamers ging in Utrecht, bleef hij in Lottum. Dat was niet altijd makkelijk, maar we kwamen altijd weer bij elkaar terecht. We hadden beide de ruimte om onszelf te ontwikkelen. Dat maakte het ook wel een spannende periode.” De liefde bleek sterk genoeg en nadat Lisa ook haar studie in Utrecht afrondde, stond het stel op een nieuw kruispunt. “Ik was niet klaar om Utrecht te verlaten. We besloten een appartementje te huren en Joep kwam richting Utrecht. We gingen samenwonen.”
Terug naar Limburg
Na vijf jaar in de grote stad, keerde het stel in het voorjaar van dit jaar echter tóch terug naar Noord-Limburg. “Utrecht was een enorme leerschool. Vooral op persoonlijk vlak. Van nature zijn we als Noord-Limburgers vrij nuchter en terughoudend, denk ik. Ik leerde om mezelf wat meer open te stellen en ben echt gaan houden van het stadse leven. Intussen had ik veel vrienden gemaakt en na mijn opleiding begon ik als zzp’er in het theaterwereldje”, vertelt Lisa. Het was een prachtige tijd, tot corona om de hoek kwam kijken. “Ineens viel alles om me heen stil. Het deed me beseffen hoe kwetsbaar ik was. Hoewel ik het werk ontzettend leuk vond, miste ik ook voor corona soms al het sociale en maatschappelijke aspect. Daarbij kwam dat Joep en ik graag wat meer ruimte wilden. Het liefst iets met een eigen werkplaats aan huis. We zijn beide opgegroeid met de nodige vrijheid om ons heen, en dat bleek in Utrecht lastig te realiseren.” Het stel begon met het opknappen van een oud atelier in de achtertuin bij de vader van Joep in Lottum. “Dat begon klein, maar al gauw waren we iedere vrij dag in Lottum te vinden”, legt Lisa uit. ”We hebben het volledig verbouwd naar een tiny house. Toen het klaar was, besloten we om er te gaan wonen.”
Klusvrouw Lisa
Haar terugkeer naar gemeente Horst aan de Maas begin dit jaar, zorgde ervoor dat ze inmiddels met andere ogen naar haar geboortegrond kijkt. “Ik leerde het opnieuw waarderen. Nu geniet ik echt van de mooie omgeving hier. Daar stond ik vroeger niet bij stil. Ook het feit dat ik weer dialect kan praten bij de bakker op de hoek, bevalt me uitstekend”, lacht ze. Lisa besloot om niet meer terug te keren naar de theaterwereld - daar waar ze jarenlang bij tal van stukken zorgde voor alles wat er op het podium te zien was, van decorstukken tot aankleding - en focuste zich op een nieuwe uitdaging. “Het was best pijnlijk toen alles stil kwam te liggen vanwege corona. Het zette me ook aan het denken. Ik wist dat ik graag op eigen benen wilde blijven staan, maar wellicht was de culturele sector niet de meest ideale.” Lisa zocht iets met meer houvast, wat aansloot op haar grootste passie: creatief bezig zijn met haar handen. Het liefst met een maatschappelijk aspect. Ze vond het in Onze Klusvrouw. Een franchiseorganisatie voor klusvrouwen uit heel Nederland.
Precies wat ik wil
Onder de vleugels van Onze Klusvrouw staat Lisa op eigen benen, maar heeft ze tevens een boel collega’s met wie ze lief en leed kan delen. “Ik wil er niet altijd alleen voor staan tijdens mijn werk. Nu heb ik een eigen bedrijf, waar ik ontzettend trots op ben, maar kan ik ook bogen op de expertises van mijn vrouwelijke collega’s die elders in het land onder de vleugels van Onze Klusvrouw actief zijn”, legt ze uit. In haar rol als klusvrouw komt ze bij particulieren en bedrijven over de vloer voor uiteenlopende werkzaamheden. “Van het repareren van instabiel meubilair, tot het behangen van muren. En van het ophangen en aansluiten van lampen, tot het plaatsen van een nieuwe kraan”, somt ze op. “Het is oplossingsgericht en creatief werk, waarin ik altijd met mijn handen bezig ben. En ik denk graag mee met mensen. Dat maakt het sociaal. Precies wat ik wil”, straalt ze.
Persoonlijke groei
“Het pad dat ik bewandeld heb om op dit punt te komen, is misschien wat langer dan het reguliere. Maar het heeft me onderweg enorm veel gebracht. Ik ben persoonlijk gegroeid en heb op heel veel vlakken geleerd. En zeg nou zelf, ik ben pas 30. Ik heb nog een heel leven voor me”, zegt Lisa ontspannen. Ze staat dan ook te popelen om de handen weer uit de mouwen te steken als klusvrouw, nu ze net is teruggekeerd van een vakantie in Spanje. “Met een tentje en onze racefietsen hebben we daar heerlijk genoten. Het fietsen is sowieso een grote hobby van me. Eentje die ik in Utrecht heb ontdekt. Op die manier kon ik makkelijk de drukte van de stad ontvluchten, als ik daar eventjes behoefte aan had. Ik vind het heerlijk om in de buitenlucht te zijn, en met de racefiets kan dat heel eenvoudig.” De grote stad ontvluchten hoeft niet meer, nu ze samen met Joep weer is neergestreken in Lottum, Op een plek waar ze al haar creativiteit kwijt kan. Precies zoals ze dat graag wil.
Tekst: Jelle van Hees
