Kleine kindjes kleine zorgen?
Waar ik mij één jaar geleden nog zorgen maakte of de kleur van de babykamer wel mooi genoeg was, of de kleine meid wel genoeg kleertjes had en welk merk matrasje ik moest hebben, maak ik mij op dit moment zorgen om waarom ik mij daar zo veel zorgen om heb gemaakt. Zoals iedere zwangere mama die vol hormonen door babywinkels slentert, heb ook ik mij om laten praten om het allerduurste matrasje te kopen ‘want ja daar zou de kleine wel optimaal op kunnen slapen’. Nou daar was ik weer mooi ingetrapt.
Er zijn dus allemaal winkels waar ik advies kan inwinnen over de ‘beste’ babyfoons en 'mooiste' kleertjes, maar waar zijn die winkels of mensen die mij kunnen helpen als de kleine meid niet op dat ‘dure matrasje’ wil gaan slapen? Mijn laatste zoekacties op google: 'Waarom wil mijn baby overdag niet naar bed?' en ‘Hoeveel moet een baby van elf maanden eten?'. Ik google wat af. Na tientallen slaap- en eetschema’s te bestuderen ben ik erachter gekomen dat iedere ouder maar wat doet. Toch denk ik dat er veel ouders zijn, ook ikzelf, die wel behoefte hebben aan informatie en advies over bepaalde opvoedvragen. Ik denk dat ouders veel van elkaar kunnen leren en elkaar ook wat vaker om hulp mogen vragen. Een open gesprek met elkaar voeren over waar je als ouder tegenaan loopt. Toegeven als iets even niet lekker loopt is niet eenvoudig. Kunnen wij het onszelf niet wat makkelijker maken door elkaar juist om advies te vragen?
Ik kwam laatst in contact met het ‘oudercafé’ uit America. Een groepje ouders uit het dorp die thema’s rondom opvoeden bespreekbaar maken. Een prachtig voorbeeld! Kunnen we dit niet in alle dorpen in Horst aan de maas organiseren?
Als jongerenwerker spreek ik veel ouders van pubers die vragen hebben over thema’s als gamen, groepsdruk en pesten. Thema's waar ik mij in de toekomst ook zorgen om mag maken. Mag, want naast de ‘kleine’ zorgen die ik heb, is het natuurlijk vooral enorm genieten.
Caroline Keizer, Synthese