Zingend Limburg

3 mei 2023, 08:38

Er wordt veel gezongen in Limburg, misschien wel meer dan boven de rivieren. Vooral populaire muziek is in trek. Zingen is een vorm van volkse Zuid-Nederlandse gezelligheid, waarbij men de droge zangkelen smeert met een flinke scheut bier. Het bekende ‘Bestel mar' van de succesvolle band Rowwen Hèze is daarvan een representatief voorbeeld. ‘Geneet van ´t laeve' van de Zuid-Limburgse troubadour Sjef Diederen, is ook zo'n regionale klassieker die mensen aanspoort om van het leven te genieten. Met daarbij nog het Maastrichtse liedje ‘In d´n hiemel' van Beppie Kraft hebben we al een mini-repertoire van zingend Limburg in zijn streek- en gevoelstaal. Dan het Limburgs volkslied ‘Waar in het bronsgroen eikenhout', een lied dat niet in het Limburgs maar in het Nederlands is geschreven. Is dat dan (ook) optimale Limburgse identiteit? Om daar een antwoord op te geven duiken we even in de geschiedenis. Het lied werd in 1909 geschreven door Gerard Krekelberg en gecomponeerd door Henri Tijssen. België had zich in 1830 onafhankelijk van Nederland verklaard. Politiek gezien was het belangrijk om Nederlands Limburg een duidelijke Nederlandse identiteit te geven. Ook muzikaal. Maar was het ‘Waar in het bronsgroen eikenhout' voor de authentieke Limburgers wel Limburgs genoeg? Blijkbaar niet: in 1954 schreef de Venlose zanger en tekstschrijver Harry Bordon in het dialect een alternatief Limburgs volkslied dat al snel aan populariteit won. De inhoud kon niet mooier zijn: Wie schoan os Limburg is begrip toch nemes, es allein de zuderling dae Limburg leef is. Want door de jaore heen bleef Limburg onbetwis 't stukske Nederland dat 't schoanste is. Ben je het ermee eens? Hoeft niet, maar blijf wel zingen over wat jij mooi vindt in het leven.

Theo Kerstjens