Nu de regenachtige zomerweken weer hebben plaatsgemaakt voor het zonnige alternatief, zien we ze weer met bosjes voorbij komen. Vaak in een soort op hol geslagen kudde, die voor niets of niemand uit de weg gaat. We hebben het hier natuurlijk over de meest irritante weggebruikers. De te dikke, in synthetische pakjes gehulde mannen van middelbare leeftijd op de duurst mogelijke, maar uiterst aerodynamische carbon fietsjes; de wielrenners.
Althans, ik predik hier natuurlijk de overheersende mening binnen onze maatschappij. De asociale fietsers zouden namelijk denken overal voorrang te mogen nemen en de rijbaan als een fietspad te mogen gebruiken. En oké, ik kan niet ontkennen dat sommigen inderdaad denken dat ze de nieuwe Lance Armstrong zijn wanneer ze een fietshelm opzetten. En ik moet toegeven, dat als je buik op de stang van de fiets hangt, dát waarschijnlijk de grootste oorzaak is van een slechte tijd en niet de andere, hinderlijke, weggebruikers. Maar het is ook wel abominabel gesteld met de verdraagzaamheid op de provinciale wegen. Hoe erg is het nu eigenlijk om even gas los te laten en de wielrenners te laten passeren, in plaats van gas bij te geven, te claxonneren alsof Turkije het WK voetbal gewonnen heeft en met een furieuze blik de in het zweet werkende fietsers na te kijken. ‘Ja, maar ook wielrenners moeten zich aan de regels houden?’. Klopt, en u mag ook niet te hard rijden, niet bumperkleven, niet bellen achter het stuur en legio andere dingen waarvan u er hoogstwaarschijnlijk wel eens een gedaan heeft. Als u zich stoort en die irritatie overbrengt op de wielrenner, gaan er twee met een slecht gevoel naar huis. Als u nou eens twee keer nadenkt, inschat dat er eigenlijk geen echt probleem is en uw weg vrolijk vervolgt, gaan er twee met een goed gevoel naar huis. En laten we eerlijk zijn, de te dikke in maatpakken gehulde mannen van middelbare leeftijd in de duurst mogelijke, maar uiterst vervuilende stalen auto’s van Audi en BMW zijn minstens net zo irritant. Dan kun je toch beter op een fiets zitten.
Casper Keijsers