Eef Zeelen, Lidwien Hendrix, Bas de Munck en Teun Peute van Jeugdclub ‘t Groene Woud

24 mrt 2023, 14:49 Vrijwillig in de spotlights
Afbeelding

Ze zijn het cement van de samenleving: de duizenden verenigings- en clubmensen, die zich het hele jaar door belangeloos inzetten. Veelal opereren ze op de achtergrond. Vaak zijn ze onzichtbaar, maar altijd onmisbaar. HALLO Horst aan de Maas richt de pijlen op deze vrijwilligers, waarvan iedere club, stichting en vereniging er eigenlijk te weinig heeft. Wie zijn deze mensen en waarom zetten ze zich belangeloos in? Deze week vertellen Eef Zeelen, Lidwien Hendrix, Bas de Munck en Teun Peute, alle vier als vrijwilligers actief bij jeugdclub ‘t Groene Woud, over hun taken en drijfveren.

Dat de liefde voor de jeugdclub van generatie op generatie wordt doorgegeven, blijkt wel uit het feit dat moeder Eef Zeelen (52), haar zoon Teun Peute (22) ook besmet heeft met haar passie voor het vrijwilligerswerk in Grubbenvorst. “De jeugdclub werd in 1955 opgericht”, vertelt ze. “Ik ben zelf als kind lid geweest en hierna nog heel wat jaren actief geweest als groepsleidster. Toen ik dit jaar gevraagd werd voor het nieuwe bestuur, twijfelde ik dan ook geen moment.” Net als Eef, ging haar zoon Teun op jonge leeftijd bij de jeugdclub en ook hij nam hierna de taak als groepsleider op zich. Ook Lidwien Hendrix (29) en Bas de Munck (24) groeiden op bij de club. “Het is een soort traditie binnen verschillende families in het dorp”, legt Eef uit. “Veel kinderen worden lid en nemen daarna een rol als begeleider op zich. Op deze manier ben ik dus al vijftien jaar betrokken bij ‘t Groene Woud”, vertelt Lidwien.

Lekker kind zijn

De jeugdclub uit Grubbenvorst is gericht op alle kinderen van groep 5 tot en met 8 van de basisscholen uit Grubbenvorst. Speciaal voor hen worden er door de groepsleiders elke week verschillende activiteiten georganiseerd zoals (speur)tochten, binnen- en buitenspellen, bosspellen, waterspellen, knutselen of speciale thema-avonden. “Het leuke aan de jeugdclub is dat je echt lekker kind kan zijn”, vertelt Lidwien. “Er mag net wat meer dan thuis of op school. We kunnen met zijn allen gek doen en het maakt niet uit als je vies wordt. Het is leuk om de kinderen zo lekker bezig te zien.”

Hoogtepunt volgens de jeugdleiders is het jeugdkamp. “Daar leven we als leiding ook echt naartoe”, vertelt Bas. “Dat is het grootste feest van het jaar.” Tijdens het jeugdkamp gaat de leiding met de kinderen een week op kamp en worden er tenten opgezet.

De hele week staat in het teken van spelletjes, tochten, kampvuurverhalen en vetzakken met eten. “Het leuke van zo’n week is dat de kinderen na een paar dagen helemaal loskomen”, geeft Lidwien aan. “Ook de saamhorigheid van de leiding onderling is mooi”, voegt Bas hieraan toe. “We spreken ook buiten de jeugdclub af en zitten vaak ‘s zomers na afloop van een avond nog de hele nacht bij elkaar. Soms zitten we tot 03.00 uur bij het kampvuur. Dat is ontzettend gezellig.”

Minder animo

Ondanks dat het team zich met veel passie en plezier inzet, merkt zij wel dat er minder kinderen bij de jeugdclub komen dan voorheen. “Toen ik erbij kwam, waren er veertig kinderen bij de jeugdclub”, blikt Eef terug. “Er werden toen ook meerdere groepen gedraaid, maar nu draaien we nog één groep van vijftien kinderen op de maandagavond”, voegt Teun hieraan toe. “Dit zijn allemaal meisjes, er zijn geen jongens meer lid.” Dit kan volgens hem liggen aan het bredere aanbod van activiteiten, verenigingen en clubs voor kinderen tegenwoordig. “Op maandag wordt er ook altijd gevoetbald in Grubbenvorst, dus ik denk dat veel jongens daarvoor kiezen. Daarom staan we er ook voor open om nog een andere avond de groep te organiseren, als daar belangstelling voor is.”

Noodkreet

De laatste jaren is niet alleen het aantal kinderen teruggelopen, maar ook wordt het steeds moeilijker om nieuwe vrijwilligers te vinden, geeft Eef aan. “Het is zelfs zo extreem, dat we onze jeugdclub op zullen moeten heffen als er zich de komende maanden geen nieuwe leiders van 18+ aanmelden”, vertelt ze. “We zijn zelf actief bezig met het werven en hebben door heel Grubbenvorst posters opgehangen, maar helaas zijn er nog geen reacties.” De groep vermoedt dat het uitblijven van aanmeldingen te maken heeft met verschillende factoren. “Je doet het op vrijwillige basis en je ziet dat minder jongeren hiervoor openstaan”, vertelt Teun. “Het is zo leuk om te doen, dus we hopen dat mensen zich snel aanmelden en onze club kan blijven bestaan.”

Een onmisbare vrijwilliger binnen uw vereniging of stichting opgeven voor deze rubriek? Stuur een e-mail naar redactie@hallohorstaandemaas.nl onder vermelding van ‘Vrijwillig in de spotlights’.