Morgen sta ik zoals ieder jaar in de Torrenkoel, Prinsenreceptie van Hoogheid Rob I van het Kroeënekranen en Pieëlhazen riek. Als geboren en getogen Kroeënekraan begint voor mij dan het carnaval.
Het mooie van carnaval vind ik dat gedurende drie dagen iedereen gelijk is, het verkleden is daar van oudsher een mooi uitvloeisel van. Je kon vroeger aan iemands kledij zien wat zijn sociale status was en juist met carnaval, als de rollen omgedraaid waren, kon je dat niet meer zien.
Die gedachte dat je niet op basis van iemands uiterlijk kan of mag beoordelen is een mooie en daar wil ik even bij stilstaan. Hoe mooi zou het zijn dat we vanaf aanstaande vrijdag elkaar weer met zo’n schone lei bekijken. Ook als er in het verleden scherpe debatten gevoerd zijn op tal van vraagstukken.
Huidige vraagstukken blijven ingrediënten voor een scherp debat dus zal er verschil van inzicht blijven bestaan. Denk aan stikstofbeleid, de verduurzaming, de energievoorziening of de opvang van asielzoekers in onze gemeente. Elkaar dus niet automatisch haten als denkbeelden niet overeenkomen, maar elkaar proberen te vinden als gelijkwaardige mensen. Weer proberen om samen ergens uit te komen en accepteren dat er verschillende zienswijzen zijn. Dat er niet één gelijk is. Gewoon naar elkaar luisteren zonder van tevoren al een mening gevormd te hebben.
Als ik dit schrijf komt er een liedje in mijn hoofd van Wiel Vestjens en Hay Crompvoets: “As alle minse ens ware wie weej meuste zien.”
Joep Peeters, Burgerraadslid
VVD Horst aan de Maas
