‘Van jongs af aan kijk ik al vol bewondering naar alle prinsen die ons dorp heeft gekend’
Wie ben je?
Mijn naam is Teun Jakobs, 24 jaar oud en geboren en getogen in Meterik. Ik ben betrokken bij een paar verenigingen in Meterik, onder andere als vrijwilliger bij voetbalclub RKSV Meterik, waar ik zelf ook lang als voetballer actief ben geweest. Daarnaast ben ik vrijwilliger bij OJC knor en ik help bij het organiseren van de Meterikse quiz. Ik woon nog thuis op de Meterikse Hei met mijn vader en moeder. Mijn twee broers zijn al uitwonend. Ik kom wel uit een carnavalsgezin, mijn ouders waren heel lang geleden boerenbruidspaar van Meterik en mijn beide broers zijn adjudanten geweest.
Waar werk je?
Op het moment ben ik duaal student om hartfunctielaborant te worden. Ik werk hiervoor als hartfunctielaborant in het Amalia kinderziekenhuis. Hier ben ik november jongstleden mee begonnen, nadat ik de opleiding tot bio-informaticus had afgerond. De maandag na het uitkomen op het werk was ons hele kantoor versierd. Mijn collega’s zijn hartstikke blij voor me, de Meterikse carnaval leeft zelfs in Nijmegen nu.
Waarom heb je ‘ja’ gezegd op de vraag om prins te worden?
Prins worden is voor mij een grote droom die uitkomt. Van jongs af aan kijk ik al vol bewondering naar alle prinsen die ons dorp heeft gekend en zag ik hoe iedere prins dat op zijn eigen manier invult en voorop gaat met carnaval. Ik vind het altijd geweldig om te zien hoe een dorp verbroedert om een prinselijk trio of kwartet heen. Toen ik gevraagd werd, hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Ik vind het geweldig om de carnaval in Meterik dit jaar kleur te mogen geven en ga hier dan ook mijn uiterste best voor doen.
Hoe voelde het om tot prins te worden gekozen?
Ik was vooral trots, maar wat was het spannend. Na een lange tijd wachten werd er weer een nieuwe prins uitgekozen. Normaal gesproken weten ze in het dorp wel waar ze ongeveer moeten zoeken voor een prins, want meestal gaat het op leeftijd. Maar aangezien de pandemie twee jaar lang roet in het eten had gegooid, kon het dit jaar alle kanten op. Toch hoopte ik wel op een telefoontje. Begin november kwam pap ineens op hele serieuze toon aan het eten met “Teun, ik mot ow wat vraoge”. Wist ik veel wat er ging komen. Toen hij aan me vroeg of ik prins wilde worden, sprong ik meteen op en was het antwoord volmondig ‘ja’. De rest van het avondeten at ik met een lach. Ik word tijdens deze carnaval ook bijgestaan door twee geweldige adjudanten en natuurlijk mijn minstens net zo ‘feestgrage’ prinses. Ik had het me allemaal niet beter kunnen voorstellen. Die twee kerels vullen mij perfect aan en zullen ook niet van het podium te slaan zijn. En mijn prinses? Die moeten we denk ik iedere keer de zaal uit tillen, want die wil nooit naar huis.
Wat betekent carnaval voor je?
Gezelligheid en feest, maar vooral ook verbroedering. Iedereen komt bij elkaar, iedereen praat met elkaar en iedereen feest met elkaar. Dat maakt de carnaval, in een misschien iets kleinere gemeenschap als Meterik, nog mooier.
Wat zijn jouw taken deze carnaval?
Voorop gaan met de feesten, maar dit ook vooral met iedereen doen. Iedereen betrekken in het geweldige feest dat carnaval is.
Wat wens je de carnavalsvierder in jouw gemeente toe?
Dat ze Aswoensdag niet hoeven werken. Dat moet ontzettend zwaar zijn.
Welke carnavalsactiviteit wordt voor jou het hoogtepunt?
Ik kijk toch het meest uit naar de Zittingsavond. Ik heb het programma al gezien en het zit bomvol goede buuts en artiesten. Ik heb met mijn prinses afgesproken dat zij hier ook een woordje doet en ben dan ook heel benieuwd hoe dit uitpakt.
Wat staat er daags na Aswoensdag op je programma?
Uitrusten, waarschijnlijk met een boek in mijn handen voetbal terugkijken voor de televisie, heerlijk terugdenkend aan alle mooie momenten die ik ga meemaken.
Hoe heb je jouw aanstelling geheim kunnen houden voor familie, vrienden en kennissen?
Dat was zeker niet makkelijk. Gelukkig kon ik het mijn vriendin vertellen, waardoor ik er niet alleen voor stond en het er stiekem met iemand over kon hebben. Verder wisten mijn vader en moeder het en was het ook wel moeilijk om het soms voor mijn broers te verbergen, maar die waren er eerlijk gezegd ook niet zo mee bezig, had ik het idee. Mijn vrienden heb ik vooral op een dwaalspoor proberen te zetten, al trapten ze hier eigenlijk niet in. Die houden vaak vast aan hun principes.
Welk advies heeft jou voorganger je meegegeven?
Toen ik uitkwam, kwam oud-prins Bernard vrijwel meteen naar me toe. Meer als vriend dan als voorganger, maar dat is hij natuurlijk wel. Hij zei dat ik vooral moest genieten, want het is allemaal zo over.
‘Leave in de brouwerej’