Honderden vrijwilligers, tientallen begeleiders, zo’n 170 motoren met zijspan en evenzoveel dolblije bijrijders met een beperking: het zijn slechts een paar van de belangrijkste ingrediënten die de M.A.-Run ieder jaar tot een gedenkwaardig evenement maken. De tocht, die dit jaar plaatsvindt op zaterdag 16 september, start in Venlo en doorkruist vervolgens ook een groot gedeelte van gemeente Horst aan de Maas. Onder de rijders bevinden zich ook Henk en Jacqueline uit Horst en Leon uit Lottum. “Het is schitterend om al die blije snoeten te zien.”
Een beetje opvallend is het wel. Waar zich in Venlo duizenden mensen langs de kant verzamelen bij de start van de rit, is het in Horst aan de Maas op grote delen van de route opvallend rustig. “En dat is best jammer”, zeg Jacqueline. “De bijrijders vinden het prachtig als ze toegezwaaid worden of als ze hun naam horen. En daarnaast is het sowieso een spectaculair gezicht om de stoet van 170 zijspannen en verkeersbegeleiders voorbij te zien komen.”
Dag van het jaar
Haar man Henk bestuurt één van die zijspannen. Wanneer hij en goede vriend Leon uit Lottum over de M.A.-Run vertellen, spat het enthousiasme ervan af. Dat komt niet zozeer omdat de toertocht door Noord-Limburg zo speciaal is voor de zijspanrijders zelf, maar des te meer omdat het voor de bijrijders - mensen met een beperking - een uitje is waar ze vaak al weken naar uitkijken. “Het is voor hen vaak dé dag van het jaar”, vertelt Henk. “Het is schitterend om al die blije snoeten te zien.” Het zorgt ervoor dat hij, Jacqueline, Leon en veel van de andere rijders de datum van de M.A.-Run ieder jaar omcirkelen in de agenda. Dat zal zaterdag 16 september, wanneer stipt om 10.30 uur de motoren gestart worden bij het terrein van De Zorggroep op de Auxilliatrixweg in Venlo, niet anders zijn. “Tot aan de pauze blijven we in gemeente Venlo, maar daarna trekt de tocht door Horst aan de Maas”, vertelt Leon.
Familierun
In de praktijk zal de stoet omstreeks 15.10 uur door Grubbenvorst komen, waarna achtereenvolgens Lottum, Broekhuizen, Broekhuizenvorst, Swolgen, Tienray, Horst en Sevenum worden aangedaan. Volgens het tijdschema wordt de gemeente rond de klok van 16.15 uur weer verlaten, om uiteindelijk weer in Venlo te finishen. “En dat is een prachtig gezicht”, blikt Henk alvast vooruit. “De M.A.-Run is een echte familierun. Niet alleen de zijspanrijders, maar ook de bijrijders doen vaak al jaren mee. Niet alleen de tocht is speciaal, maar ook het feestje na afloop. Met een grote barbecue en livemuziek. Complete gezinnen genieten met volle teugen.”
Venlose aangelegenheid
“Dit wordt de 35e editie, maar het is nog altijd een beetje een Venlose aangelegenheid”, legt Henk uit. “Sinds 2002 rijd ik al mee”, vertelt Leon. “Nog altijd doen er geen trikes mee tijdens deze run. De M.A.-Run is bepaald niet de enige waar we met onze zijspannen aan deelnemen, maar op andere plekken zie je steeds meer trikes”, legt Henk uit. “In Venlo deden er wel eens meer dan tweehonderd zijspannen mee, maar met 170 staat er dit jaar ook weer een heel mooi aantal aan de start.” Het zorgt ervoor dat de M.A.-Run een operatie van jewelste is, waar tientallen vrijwilligers het maar wat druk mee hebben. Eén van hen is Leon, die voor allerlei hand- en spandiensten in aanloop naar de M.A.-Run wordt ingezet. “Dat is zo gegroeid”, vertelt hij. “Je krijgt vanzelf een band met de mensen die met je meerijden. Met mijn vaste bijrijdster heb ik ook buiten de tocht om veel contact. We komen regelmatig bij elkaar over de vloer, om een kop koffie te drinken bijvoorbeeld.”
Uitstervend ras
Het is een treffend voorbeeld van het feit dat een tocht als de M.A.-Run voor de bijrijders veel meer is dan enkel een paar uurtjes door de omgeving rijden in een zijspan. Allemaal worden ze aangemeld door stichtingen, en vrijwel allemaal kijken ze dagen - zo niet weken - uit naar het moment dat ze bij zijspanrijders als Henk en Leon in het ‘bakje’ mogen stappen. Soms met een begeleider, soms zonder. Volledig afhankelijk van de persoon zelf. “De één heeft meer zorg nodig dan de ander, maar overal wordt wel een mouw aangepast”, legt Jacqueline uit. “Het gaat erom dat de mensen in het zijspan een schitterende dag beleven.”
Wel maakt ze zich een beetje zorgen om de toekomst, wat betreft tochten als deze. “Zijspanrijders zijn een beetje een uitstervend ras. Het worden er steeds minder. De organisatie moet er hard aan trekken om voor alle bijrijders die graag meewillen een plekje te vinden”, zegt ze. “Ik rijd zelf al veertig jaar”, voegt Henk toe. “Maar dit soort runs kwamen later pas op ons pad. Nu stemmen we er zelfs onze vakanties op af.”
Voor plezier, met plezier
De fotoboeken op tafel bewijzen dat Henk, Leon en Jacqueline zelf ook met volle teugen genieten van tochten als deze. “Je bezorgt iemand een mooie dag, maar je hebt er zelf ook eentje”, zegt Jacqueline treffend. Een credo waar Leon zich graag bij aansluit. “Het is voor plezier, met plezier. Dat staat zelfs op mijn shirt”, zegt hij met een lach. De M.A.-Run wordt zaterdag 16 september voor de 35e keer gereden en trekt even na drie uur door de straten van deze gemeente. “Het is een spectaculair gezicht, zo’n lang lint motoren, verkeersregelaars en blije gezichten. Echt de moeite om langs de kant een kijkje te nemen”, moedigt Jacqueline aan. “De lach die je terugkrijgt is onbetaalbaar.”
Tekst: Jelle van Hees