Zingen, toneelspelen, schilderen, tekenen én schrijven: deze kleuterjuf in hart en nieren met recht een creatieve duizendpoot worden genoemd. Dat uitte zich eerder dit jaar nog in de vorm van haar eerste prentenboek. Als het aan dit ‘Golde Liesje’ ligt, blijft het daar zeker niet bij. Daarnaast zet ze zich, onder andere als bestuurslid van de dorpsraad, graag vrijwillig in voor de Swolgense gemeenschap. Deze week wordt Willie Alaerds (60) uit Swolgen geplukt.
“Het zijn maar heel eenvoudige tekeningen hoor”, zegt Willie zelf over de afbeeldingen in het eerste prentenboek van haar hand. Daarmee doet ze haar eigen werk echter tekort. De kleuterjuf uit Swolgen speelde al lang met de wens om een eigen kinderboek op de markt te brengen. Ook hoofdpersonage Kika Kreukel, samen met haar onafscheidelijke hondje Storm en kater Snurk, leefden al langer in de gedachten van Willie. “Het is leuk dat ook anderen Kika Kreukel nu leren kennen via het prentenboek. Ik hoop dat het uiteindelijk een hele reeks wordt. Het tweede verhaal is inmiddels geschreven, en nu is het zaak dat ik weer aan het tekenen ga”, lacht ze.
Positieve spreuk
Willie, die opgroeide in Tienray maar inmiddels alweer zo’n 35 jaar in Swolgen woont, kan haar creatieve ei volledig in het project kwijt. “Tijdens de coronaperiode ben ik tekeningen gaan maken met Kika Kreukel in de hoofdrol, waaronder ik een positieve spreuk zette. Het werd een soort uitdaging om iedere dag een nieuwe prent te maken. Ik had immers tijd genoeg, omdat andere dingen stil kwamen te liggen”, legt ze uit. Nadat Willie één van haar creaties via Facebook deelde met de buitenwereld, bleek Kika direct geliefd. “Iemand wilde kaarten laten maken van de tekeningen met de spreuken en daarna volgde ook een kalender.” Uiteindelijk kwam ook het prentenboek er. Daarin wil Kika graag van de grote glijbaan af, maar durft ze niet. Tot ze op een dag al haar moed verzamelt en tóch de trap omhoogklimt. “Er zit een boodschap in het verhaal, want ik vond het fijn als er ook wat pedagogische waarde aan zou zitten.”
Een creatieve gave
Het eindresultaat presenteerde Willie afgelopen zomer in de speeltuinen van Swolgen en Tienray. Inmiddels is haar boek verkrijgbaar op onder andere bol.com en ligt het in diverse boekhandels in de regio. “De reacties zijn heel erg leuk. Op woensdag 22 november lees ik voor uit het boek bij de Bruna in Horst en signeer ik exemplaren”, blikt ze vooruit. Ook de reactie van de kleuters uit haar eigen klas - Willie is als kleuterjuf drie dagen per week te vinden bij Kindcentrum STip in haar eigen dorp - waren positief. “Het is niet alleen het prentenboek, maar er is ook een Kika Kreukel-lied en ik heb diverse kleurplaten met de hoofdrolspeelster gemaakt”, vertelt ze enthousiast. Het is tekenend voor haar creativiteit. Een gave die ook bij veel andere facetten in haar leven bijzonder goed van pas komt.
Op kamers in Horst
Niet in de laatste plaats bij haar werk als kleuterjuf. “Toen ik een jaar of 20 was, ben ik op kamers gegaan in Horst”, blikt ze met een lach terug op die periode. “Daar woonden wat vrienden en vriendinnen van me. Ik ging een opleiding tot kleuterjuf volgen in Venlo, dus dat was ook nog eens handig qua locatie.” Willie woonde er uiteindelijk een jaar of vijf. “Toen ik op kamers ging, kende ik mijn man Ger al. We ontmoetten elkaar op de ‘Melderse’ kermis. Toen we wilden samenwonen was die studentenkamer te klein en zijn we naar Swolgen verhuisd. En hoewel we daarna nog van huis veranderd zijn, bleven we in het dorp”, vertelt Willie. Vroeger twijfelde ze behoorlijk over haar beroepskeuze, maar de opleiding tot kleuterjuf bleek niets minder dan een voltreffer. “Ik vond veel dingen leuk, waaronder werken met kinderen. Uiteindelijk koos ik specifiek voor de kleuters, omdat je daar écht je creatieve ei bij kwijt kunt.”
Kleuterjuf in hart en nieren
Inmiddels is ze al ruim 25 jaar in dienst bij scholengroep Dynamiek. En de titel van kleuterjuf draagt ze zelfs nog langer. “Voor ik bij Kindcentrum STip in eigen dorp kwam te werken, heb ik onder andere nog vijftien jaar bij basisschool De Kroevert in Kronenberg voor de klas gestaan. Dat was een geweldige tijd in een ontzettend hechte gemeenschap”, vertelt Willie. De kleuterjuf in hart en nieren maakte tussendoor nog wel een uitstapje naar een andere sector, toen het werk eventjes niet voor het oprapen lag in het onderwijs. “Hier in het dorp heb ik nog even champignons geplukt, maar het onderwijzen begon toen toch alweer vrij gauw te kriebelen.”
Mini-Liesje
Kriebelen doet het bij Willie ook op velerlei andere creatieve vlakken. Als het op zingen aankomt, bijvoorbeeld. Als onderdeel van de Golden Liesjes, treedt ze bijna iedere week wel ergens op. “We zingen smartlappen en Duitse schlagers. Het is een hele act, waarbij alle Liesjes verkleed zijn en we allemaal onze eigen bijnamen hebben. Omdat ik de kleinste ben, heet ik mini-Liesje”, lacht Willie. Het opzetten van een pruik, het aantrekken van een opvallende jurk en het in de huid kruipen van een alter ego: ze doet het maar wat graag. Niet alleen bij de Golden Liesjes, maar ook op het toneel voelt ze zich als een vis in het water. Als (bestuurs)lid van toneelvereniging Swolgen is ze medeverantwoordelijk voor de organisatie van de tweejaarlijkse Sprookjestocht in haar dorp. “En later deze maand, op zondag 19 november, speel ik op het eenakter festival ‘t Gasthoês, samen met een vriendin.”
Stientje Stip
Het zal dan ook weinig verbazing wekken dat de organisatie van de sinterklaasintocht in Swolgen bij Willie uitkwam, toen er werd gezocht naar iemand die de bijbehorende bijeenkomst met de goedheiligman, Pietjes én kinderen aan elkaar kon praten. “Dat wilde ik wel doen, maar dan wel als personage. Het werd Stientje Stip, vernoemd naar de basisschool. Ik schafte kleding aan met stippen en kroop in die rol. Tegenwoordig komen de hoofdrolspelers van de intocht ook bij Ger en mij thuis bij elkaar. Dat is één grote invasie van pietjes, make-up en overal kleding. Hartstikke gezellig”, vertelt Willie. “Het heeft veel raakvlakken met wat ik leuk vind: van het toneelspelen tot de blije kindersnoetjes.”
Hart voor het dorp
Willie doet het graag. Ze trekt zich de leefbaarheid in Swolgen sowieso aan. Dat blijkt wel uit haar rol als lid van de Swolgense dorpsraad - en de daaraan gecommitteerde kermiscommissie -, maar ook de jarenlange deelname aan de Swolgense revue en het op poten zetten van de Truujenavond zijn daar voorbeelden van. “Aan de revue hebben we jaren meegedaan met een groepje. We waren de Bök Zonder Naam (BZN)”, lacht Willie. Ook daar kon ze haar creatieve ei en passie voor toneel weer in kwijt. “Later ging ik met een zus en vriendin liedjes maken over Swolgen, als daar aanleiding toe was. Die vertolkten we ook tijdens de revue, als de Sneppetelders. De laatste paar edities stond ik samen met twee vriendinnen op de bühne als ‘Onje Klonje’”, vult ze aan.
Glimlach
Hoewel Willie inmiddels heeft aangegeven te gaan stoppen met optreden tijdens de Revue, blijft de band met de Swolgense carnaval nog wel eventjes bestaan. “Het bezoeken van de Truujenavond blijft vaste prik en voor Bokkepraot, de carnavalskrant van Swolgen, zorg ik voor de illustraties”, vertelt Willie. Precies zoals ze dat ook doet bij de avonturen van Kika Kreukel. Het sluit allemaal perfect aan bij wat Willie leuk vindt: zingen, toneelspelen, schilderen, tekenen én schrijven. En daarbij zorgt ze terloops voor een glimlach bij de vele mensen om haar heen.
Tekst en beeld: Jelle van Hees